آشیانه سخن
این روزها خودکار ذهنم سر به هوا شده است،یا خودش نای نوشتن ندارد و یا جوهرش ناز می آورد.دائم گوشه ی سپید ذهنم را خط خطی می کنم اما بی فایده است.کناری رهایش می کنم تا لحظه ای تنها باشد.
بین خودمان باشد چند روزی سر به هوا شده بودم، راحت دل می شکستم ،بدون ترس گناه می کردم و برای دروغ گفتن با خودم بحث نمی کردم.خیلی خوش می گذشت،آخر کسی را نمی دیدم که خجالت زده شوم.گام هایم را با غرور برمی داشتم واز کسی نمی ترسیدم .
اما چند روزی می شود که به اندازه تمام گام هایم یک سنگ مرا به زمین می زند.مادرم می گوید:رحمت خداست این سنگ ها،این ها راخدا در ماه مبارک چند برابر می کند تا این قدر سر به هوا نباشی.در فهم من نمی گنجد این باشد لطف کسی.باید کمی بیشتر مراقب باشم ،مراقب سنگ ها نه مراقب اعمال خودم.
در این ساعات و لحظه های ناب برای یک دیگر دعا کنیم تا یادمان باشد که همیشه محتاج دعای دیگران و رحمت الهی هستیم.التماس دعا
| Design By : Night Melody |
